Hemen gaude - La Espiral

Urtu dezagun izotzaldia: gaur euskararen nazioarteko eguna da. Hizkuntzak honenbesteko aintzatespena izateko ibili ditugun zidorrak latzak izan dira, ezer esatearren. Eta hala ere, historiaren ausazko joan-etorriak hona ekarri gaitu, eta ez genuke besterik nahiko.

Hizkuntzari edozelako zantzuak ikusi nahi dizkiotenek euskararen balio intrinsikoa igartzeko hainbat kalkulu ikusten dugu maiz. Zein da benetako hiztunen kopurua? Badu berezko balio sozialik? Ez al ditu berdintasuna eta askatasuna (hitz magiko horiek: esanahia aldatu dute osoki) mintzen? Gure hizkuntza bezain zaharra den eztabaida honetan, elebakarrenak izan ohi dira maiz halako aldarrikapenak egiten dituzten ahotsak, ironia higatu bat errebelatuaz: ez dela hizkuntza, baizik eta haren historiari darion nortasun askea, gogaitzen diena.

Hala ere, hemen gaude, eta euskaraz ari gara. Edonork asmatu nahiko lekiokeen edozein inguruabar gaindi, zu eta gu hemen gaude, elkar ulertzen. Zinezko miraritzat du egitate hau munduko hizkuntzalari orok. Guretzako, hori nahikoa da: bizirik mantentzen dugu denborak ahoan utzi digun ustekabe hain berezi hau, eta bere kantoi guztietan eroso sentitzen gara. Agian, hori da gaurko egunak gogorarazi nahi diguna: gure hizkuntzan aritzeak ez duela hitzegite hutsa baino gehiago izan behar; eta hori gauza ederra dela.