• Portada
  • Zona creativa
    • Relato corto
    • Poesía
    • Nuevas literaturas
    • Fotografía e ilustración
    • Entrevista
  • Zona crítica
    • Artículo
    • Ensayo
    • Columna
    • Crónica
    • Editorial
  • Equipo
    • Personas colaboradoras
  • eu
  • es

La Espiral

No es solo una revista

El amor es un sintagma

11 abril, 2025 by Rebeca Fernandez Rueda Deja un comentario

Un segundo decisivo Canto a lo que es familiar Canto a lo desconocido ¿A qué canto en realidad? Son mentiras ataviadas De fracciones de verdad Es fortaleza sitiada Un rey que no cederá Es sendero bifurcado Que conduce al mismo punto Es destino ya trazado Del viajero vagabundo Es mano ingenua que repta Sin saber qué va a encontrar Por mil curvas y una recta Solo un … [Leer más...]

Ezjakintasunaz (Amodiozko lehen oihua)

25 abril, 2024 by Rebeca Fernandez Rueda Deja un comentario

I. EZJAKINTASUNAZ Lurbiran botererik banu Izar guztiak lirateke nire gainean eroriak Lurpeko altxor bihurtu arte Izartegiaren haserrea ez litzateke baina Inondik ere zurearen hainakoa Izaki ahalmentsua ez naizela Esan, esan erreparo barik Zure hitz gordinak, lausoak, horiek danak! Bota ur katilua esnatu berri bati eta zoramen txikiagoa eragingo diozu Ederra edo sotila … [Leer más...]

Musa batez ari naiz

25 abril, 2024 by Rebeca Fernandez Rueda Deja un comentario

Ene musa: Badaude ondo daudenak gaizki ez dauden bitartean. Beti entzun izan dudan zerbait da hori, baina ez dut horratio ulertzen. Gaizki edo ondo egoteak neretzat hartzen duen esanahia oso bestelakoa da: ez dago munduan hobeto egon daitekeela jakinda bakarrik “ondo” egotearekin konformatzen den gizasemerik. Neuk egun beltz asko bizi izan ditut eta, zinez eta minez, ez da … [Leer más...]

Corazones erosionados

23 mayo, 2023 by Rebeca Fernandez Rueda 1 comentario

El titular del periódico De la guerra amarga se regodea Y los ilustres ferozmente se atacan Es en un rinconcito donde hallo Protagonista tu nombre Con prontitud ajado Injustamente marchito En una fatal lista de espera Próximo queda el mío Y mientras eternidades transcurren El más hermoso de los reencuentros En vilo anhela Corazones erosionados Despedazados, desmembrados, … [Leer más...]

Universidad de Deusto

La Espiral y la Universidad de Deusto no se hacen responsables de las opiniones vertidas por las personas colaboradoras | © 2025 | Privacidad | Acceder