• Hasiera
  • Sormen gunea
    • Kontakizun laburra
    • Poesia
    • Literatura berriak
    • Argazkilaritza eta ilustrazioa
  • Elkarrizketak
  • Iritzia
    • Artikulua
    • Saiakera
    • Zutabea
    • Editoriala
  • Kronikak
  • Nortzuk gara?
    • Kolaboratzaileak
  • Harremanetarako
  • es
  • eu

La Espiral

No es solo una revista

Ovidio, por Ricardo Landriscini

3 March, 2015 by La Espiral 9 Comments

astricardo

Relato escrito y contado por Ricardo Landriscini.

Grabación:

 

Texto/dramatización: Ricardo Landriscini

Coordinación/edición: Martín Ibarrola

Claqueta: Mari Mar Boillos

Fotografía: Paule San Salvador del Valle Arana

Localización: Librería anticuaria Astarloa

Banda Sonora Original:

 

Piano/atmósferas: Naiel Ibarrola

Cajón peruano/huevo: Iñigo Larroque

Platillo/palo de lluvia: Amaia Larunbe

Presencia literaria: Soledad Domínguez y Alvarito

Perro de cojín: Bugi

Estudio de grabación: Oma Records

oma records

omarecords

astarloatodos

astarloaricard

astarloaa

The following two tabs change content below.
  • Bio
  • Latest Posts
La Espiral

La Espiral

La Espiral

Latest posts by La Espiral (see all)

  • Joyas ocultas de los museos de Euskadi - 30 maiatza, 2017
  • El descubrimiento de una venus vasca de hace 15.000 años - 28 abendua, 2016
  • Carlos Pujol Jaumandreu, poemas - 19 apirila, 2016
  • Cuarto M. número trece - 24 abuztua, 2015

Filed Under: Literatura berriak, Kontakizun laburra, Sormen gunea Tagged With: Argentina, niño, Ovidio, pila de hermanos, relato corto, Ricardo Landriscini

Comments

  1. Avatargraciela landriscini says

    2015/03/04 at 13:Mar

    muy emocionante. Fantastico, algo integral de mucho mérito colectivo, y hecho con amor al otro, reconstruyendo la vida propia y la del amado. De gran nivel creativo.

    Erantzun
  2. AvatarMaria Rosa Landriscini says

    2015/03/04 at 15:Mar

    Felicitaciones. Un hermoso recuerdo muy bien contado. No hay que olvidarse de estos episodios que siempre nos marcan en la juventud. Saludos a los integrantes del staff.

    Erantzun
    • AvatarRUBEN OVIDIO OSCAR MOYANO says

      2016/11/23 at 13:Nov

      RICARDO.MUCHAS GRACIAS.RECIEN AHORA LE VOY TOMANDO LA MANO A ESTE ADELANTO TECNOLOGICO.PIDO DISCULPAS POR LO TARDE DE MI RTA POR AQUI.CUANTOS RECUERDOS QUE ,MI MEMORIA NO OLVIDARAN NUNCA.ME DIJO LUIS(DE BAHIA BLANCA)QUE ME UBICO POR MEDIO TUYO.ME ENVIO UNAS FOTOS DE ESA EPOCA(SON LAS UNICAS QUE TENGONO SE COMO HACERLAS LLEGAR A TI.Y A LUIS LE CONTESTE SOLICITUD,Y NO HE CONSEGUIDO RTA.SEGUIRA TENIENDO FACE?CUANDO VINISTE RICARDO,ESTABA MUY MAL DE SESERA,TE PIDO MIL DICULPAS.Y SI ESTE MENSAJE TE LLEGA DECIME SI TENES ALGUN FACE DONDE UBICARTE.POR ESTE MEDIO LE DOY GRACIAS AL BARBA(DIOS)POR HABERLOS CONOCIDO A TODOS USTDS,Y ,SER LA PERSONA QUE SOY.HAAA ME ENCONTRO PAULINO TESOURO (EL MENDOCINO-INGENIERIA)TE ENVIA SALUDO.BUENO RICARDO..NUNCA VOY A TERMINAR DE AGRADECERLES.ABRAZO INMENSO HERMANO MAYOR.OVIDIO

      Erantzun
  3. iñigoiñigo says

    2015/03/05 at 23:Mar

    Martín, se te quiere por cosas como esa alcantarilla y ese balón lánguido y tristón en el minuto 8:53.

    Ricardo, cuando cuentas tienes algo de la bella Sherezade. Considerable embaucador.

    Brindo por Ovidio con un zumo de tomate.

    .
    .

    Erantzun
    • Martín IbarrolaMartín Ibarrola says

      2015/03/09 at 11:Mar

      Eh, eh, yo no tuve nada que ver. Era Ovidio, que estaba jugando por Oma…

      Erantzun
  4. AvatarCarlos Apezteguia says

    2015/03/22 at 00:Mar

    Muy bueno, Landrú!!
    Bien escrito, como desde Corrientes y Esmeralda o desde la calle 7 de La Plata. Si no fuera porque mencionás la “mili”, no se te pegó nada de la península para tu trabajo literario.
    Además, bien actuado.
    Felicitaciones!!
    Carlos

    Erantzun
  5. AvatarEguzki zubia says

    2015/03/25 at 14:Mar

    Ha sido muy emocionante, me invito una reflexión. El texto liviano y mantiene la curiosidad hasta el final. Bravo al escritor.
    Me ha encantado conocer la espiral, ha sido casualmente oyendo la radio, una entrevista a Martín Ibarrola. Así qué enseguida me he suscrito.

    Erantzun
  6. AvatarCarlos says

    2015/07/31 at 20:Jul

    Una joyita. La historia, el relato, el relator, el ambiente, y un agradable fondo musical.

    Un recuerdo que también revela la actitud humana, el sentimiento que tenía entonces la mayoría de los jóvenes estudiantes de nuestro país.. ¿Seguirá ahora siendo así? ¿O el individualismo egoísta de un sistema de “sálvese quien pueda” los habrá mutado en seres indiferentes y recelosos ? Quiero creer que no, que esa llamita sigue ardiendo.

    Las imágenes finales, esas gotas melancólicas de patio y esa pelota que llega encajan perfectamente con el relato.

    Un abrazo Ricardo y enhorabuena para todo el equipo.
    Carlos. Reus, Catalunya.

    Erantzun
  7. AvatarRUBEN OVIDIO OSCAR MOYANO says

    2016/11/23 at 13:Nov

    DISCUPA,RICARDO MI DESATENCION,GRACIAS A TI Y TODO TU GRUPO,EL RELATO ES TAL CUAL LO HAS HECHO,ESA ES MI VIDA,GRACIAS GRACIAS GRACIAS,OVI

    Erantzun

Utzi erantzuna Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude

Universidad de Deusto

Copyright © 2021 · Magazine Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in