No reposará ya su culpa sobre mis hombros vapuleados No han de magullar más mi nombre en sus sobremesas de la paz – nombre sin alcurnia, nombre que ha sido solo carne herida – No reirán más sobre despojos de un madero solitario que sostuvo entretanto mi cuerpo Hoy muero con ustedes Y no habrá tercer día … [Read more...]
Incertidumbres
Soy una bestia rugiendo, girando sin rumbo, chocando contra árboles, contra zarzas, contra muros, y… buscando, siempre buscando. Noche oscura de silencio, caballo de dolor, memoria de romero, canción de lluvia olvidada, idioma de viento, nostalgia de eucalipto, niebla de cemento y… ¡una voz perdida en el olvido! Soy un pájaro volando, volando sin rumbo, por encima de los … [Read more...]
Después de las raíces
A las madrugadas maúllan los lirios, y yo recito para la orilla del silencio. Alguien cierra los ojos y aparta la mirada a la luz, negándola. Esta noche han querido robarme el peso de mi nombre y he desnudado mi piel, la envoltura que cubre el pequeño nido que llevo por dentro y he llorado entre el trigo asfixiado. Con los brotes he hecho una cabaña, donde esconderme de la … [Read more...]
Orilla
Cuánta orfandad por contar en las noches de insomnio -¿por contar a quién si tú te has ido?- Y la oscuridad se empoza en lo profundo acaso no haya más que superficie pero pesa tanto que parece confirmar mi desesperanza que es inútil llamar que no hay nada al otro lado mis huesos pierden rigidez mi fragilidad tiene la textura de un retoño confuso caos de espejos rotos y de … [Read more...]
Declaración de intenciones
Nadie sabe cómo estar en el mundo Basilio Sánchez Yo no he venido aquí para quedarme, en tránsito al igual que tú -ya sabes, sic transit gloria mundi-, nuestro tiempo se mide por latidos y se acaba más tarde o más temprano cuando es hora. Yo no he venido aquí para quedarme, tengo la convicción y la certeza. Resuelta la mitad de la … [Read more...]
azalberritu
bularrean metatuak ditudan lur birrinak leunki iragaziz doazkit eta besape eta belaunetatik malkortzen zaizkit hainbeste urteren buruan lurrezko izaki bat naiz oraindik, maldan behera amildu zen euskal harriaren lorratzak arnasten baina baita ere ihes-hodien lurrunak baina baita ere lukuzearen bihotzeko ezkurrak beheko suetako egurraren txigortzean sekretu negoziazinarekin … [Read more...]
Oh, Padre
Oh Padre, Padre bondadoso... dame ya mi puta libertad, o la cogeré yo, aunque tenga que matarte, aunque tenga que llorar sobre tu cadáver, porque, detrás de tus mentiras y tu poder, eres como yo. Aunque te tenga que arrancar las entrañas y, bañado en tu sangre, marcar el inicio de una nueva era. Aunque tenga que despertar. Oh Padre, dame la libertad.[:] … [Read more...]
Los cañones que servían de aeropuertos
Como en Ozymandias: Alrededor del declive del ruinoso naufragio, infinitas y vestidas con exceso, las solitarias y desequilibradas estepas se extienden a lo lejos.[:] … [Read more...]
La carne abierta
Enfrentarlo es exponer la carne abierta. Debe serlo. Es desencajar cada vértebra pretendiendo ir erguida. Plantarlo de centro de mesa y contemplar cómo salpica tus comidas. Sentir que lo llevas entre las cejas como una etiqueta de descuento o un rótulo anunciando La Grieta, cualquiera que sea la noticia. Enfrentarlo es dejar que apriete y esperar que entre más aire; tener por … [Read more...]
Poeta koldarraren oldarra
Zer idatzi ez jakitea ere zerbait idazteko aitzakia izan daitekeelako nabil errima, neurri eta zentzurik gabeko lerroak idazten, halakoan inspirazioa etorri eta bere kutsu magikoaz hitz hauek horni ditzan eta, bide batez, ekar diezadan bere eskutik enera ene ahotik atera ezin dudan ausardia, ene bularreko iturburuko jarioa zainetan behera lerrootako tintan zehar zure begien … [Read more...]